Joanna Federowicz, Janina Konopińska, „Marianna i róże”

„Marianna i róże” Joanny Federowicz i Janiny Konopińskiej to fikcyjny pamiętnik autentycznej ziemianki z Wielkopolski żyjącej na przełomie XIX i XX wieków. Fikcyjny dlatego, że został napisany współcześnie. Powstał na bazie zachowanych dokumentów, listów, pamiętników i różnych wydawnictw z epoki, które były schowane w starym kufrze przechowywanym na strychu. 

 

Jest to niezwykła i bardzo przyjemna w lekturze książka.  Dzięki niej można zanurzyć się po uszy w klimat dziewiętnastowiecznego polskiego dworku, poznać problemy z wydaniem córek za mąż (Marianna miała ich aż 6), podejrzeć bytowanie Polaków pod zaborami i ich ciężką walkę z germanizacją. 

Czyta się to znakomicie, klimat przypomina nieco "Dumę i uprzedzenie" Jane Austen (ze względu na te kłopoty z łapaniem mężów dla córek), "Przeminęło z wiatrem" Margaret Mitchell (ze względu na miłość do ziemi i trwanie przy niej, mimo że wróg rzuca kłody pod nogi), a także polskie powieści patriotyczne takie jak "Placówka" Prusa (z wiadomych względów) i "Między ustami a brzegiem pucharu" Rodziewiczówny (bo też dzieje się w Wielkopolsce). 

Pozycja ta była po raz pierwszy wydana w latach 70. zeszłego wieku i stała się wtedy bestsellerem. Podobno jeszcze nie tak dawno osiągała zawrotne ceny na Allegro. A ja kupiłam ją za jedyne 9,99 razem z pismem "Pani Domu" w czerwcu tego roku. Zdaje się, że zrobiłam dobry interes, bo w księgarni ta książka kosztuje coś koło 30 złotych. 

Federowicz Joanna, Konopińska Janina, „Marianna i róże”, wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2008