Elvira Baryakina, „Burzliwa epoka”, część 1 „Miłość w czasie rewolucji” i lista ciekawych książek na temat rewolucji październikowej

„Miłość w czasie rewolucji” (w oryginale „Аргентинец”) to pierwsza część cyklu powieściowego rosyjskiej pisarki Elviry Baryakiny pt. „Burzliwa epoka”. Nie ukrywam, że rzuciłam się na to jak zgłodniały pies z uwagi na to, że uwielbiam tę epokę (właśnie mija 100 lat od czasu rewolucji październikowej), a także wszelkie romanse osnute na motywach „miłość i wojna” (może być też „miłość i rewolucja”).

Nawet kupiłam sobie tę książkę w normalnej, realnej księgarni, czego już bardzo dawno nie robiłam. Można było kupić nieco taniej dzięki jakiejś promocji na materiały piśmiennicze, czyli nabyłam ją w ramach sprzedaży wiązanej, razem z blokiem rysunkowym.

Czy było warto?

No, nie wiem, nie wiem. Chyba jednak spodziewałam się czegoś więcej...

Ale po kolei.

Autorka pisała tę książkę 13 lat! Chciała stworzyć coś na wzór rosyjskiego „Przeminęło z wiatrem”, bo powieść Margaret Mitchell należy do jej ulubionych. Pracowicie więc przerzucała materiały z epoki, czytała różne dokumenty, listy, pamiętniki. Zrobiła naprawdę świetny „background” i za to należą się jej czapki z głów! Ponieważ od dobrych paru lat również pasjonuje mnie ta epoka i także czytam wszystko, co mi wpadnie w ręce, a co jest związane z rewolucją październikową i końcem carskiej Rosji, więc mogę powiedzieć, że kwestię budowy tła historycznego autorka odrobiła wzorowo. Mimo, że jestem trochę czepialska z natury, nie zauważyłam tutaj błędów historycznych czy też jakichś rażących anachronizmów.

Ale tło to nie wszystko.

W powieści z gatunku „miłość i wojna” na tym tle powinny być nakreślone pasjonujące, wzruszające i trzymające w napięciu losy bohaterów. A czytelnik ma przy lekturze gryźć palce z nerwów, drżeć z niecierpliwości, co będzie dalej i lać łzy ze wzruszenia… A co ja robiłam? Nudziłam się i ziewałam, czekając, aż się całość rozkręci… Cóż, nie rozkręciła się do końca. Fabuła poprowadzona jest niby poprawnie, ale mocno przypomina skromne jedzenie dietetyczne, bez soli, pieprzu i innych przypraw. Ledwo dobrnęłam do końca.

Kim są główni bohaterowie?

Klim Rogow pochodzi z Niżnego Nowogrodu, uciekł z domu w wieku kilkunastu lat, był w Chinach, potem trafił do Argentyny. Mieszkał jakiś czas w Buenos Aires i pracował tam jako dziennikarz. W 1917 roku Klim wraca do Rosji, bo zmarł jego ojciec, zamożny prokurator z Nowogrodu i trzeba objąć po nim spadek. W domu rodzinnym Klima mieszka jego kuzynka Luba z mężem lekarzem. Klim zakochuje się w jej przyjaciółce, pięknej Ninie, wdowie po arystokracie, który poległ na wojnie. Nina mieszka w Nowogrodzie razem z teściową i swoim młodszym bratem Żorą. Próbuje nawiązać kontakt z Klimem, bo jej mąż pożyczył od jego ojca dużą  kwotę pieniędzy. Początkowo chodzi jej tylko o odzyskanie weksli. Nina nie jest szlachcianką, pochodzi z kupieckiej rodziny i ma duży talent do interesów. Takie jest zawiązanie akcji. Jest to okres po rewolucji lutowej, kiedy wszystko jeszcze idzie starym torem. Ale potem przychodzi jesień, rewolucja październikowa, i zmienia się cały porządek społeczny, co ma ogromny wpływ na życie bohaterów. Ich losem zaczynają rządzić różne bolszewickie typy spod ciemnej gwiazdy, zaczyna się bieda, zimno i głód, a w końcu wybucha wojna domowa. Klim próbuje wydostać się z Rosji i wrócić do Ameryki Południowej, ale już jest na to za późno…

W wywiadach autorka podkreśla, że chodziło jej o stworzenie takiego bohatera, który nie opowiadałby się po żadnej ze stron w tym konflikcie społecznym. Tak więc Klim nie jest ani biały, ani też czerwony. Po prostu – próbuje żyć i przeżyć w czasie rewolucji. Jednak Klim ma niewiele z Retta Butlera, jeśli to on właśnie miał zainspirować autorkę. Przypomnijmy, że Rett także długo nie chciał angażować się w wojnę secesyjną, tylko robił na niej interesy. Z kolei inspiracją dla stworzenia ukochanej Klima, Niny, miały być stare pocztówki przedstawiające śpiewaczki operowe z początku wieku XX. Jednak coś tym postaciom brakuje. Są jakieś takie płaskie, papierowe, brakuje im emocji i naprawdę, nie sposób przejąć się dogłębnie ich losami, choć te z czasem stają się coraz bardziej dramatyczne. I tak jest już do końca: czytałam o tragicznych i burzyliwych losach bohaterów i ziewałam ze znudzenia. Ta historia nie rozkręciła się do końca, nie uwiodła mnie swym tragizmem, nie zmusiła do łez ani do czytania do białego rana. Ledwo przebrnęłam przez „Miłość w czasie rewolucji”, niestety, choć pewnie jeszcze sięgnę po dwie kolejne części tej trylogii z uwagi na tematykę i tło historyczne. Wkrótce ma być wydany „Biały Szanghaj” (o „białych” Rosjanach w Chinach) i „Sowiecki książę”. 

 

Autorka tych książek, to jest pani Elivira Baryakina wydaje się dość interesującą postacią: wykształcona Rosjanka mieszkająca w Kalifornii, gdzie wyszła za mąż za potomka „białych” Rosjan. Jest bardzo aktywna w sieci, prowadzi stronę internetową o bogatej treści, pisze książki i artykuły, ma też swój kanał na You Tube, gdzie udziela innym porad na temat pisania książek.

Oto co autorka pisze sama o sobie na swojej stronie internetowej:

 

„Я родилась в 1975 году в Нижнем Новгороде в семье, где время и деньги тратили на книги.

  Моя юность пришлась на эпоху перемен: прежние ценности рассыпались в пыль, а новых никто не придумал. Я ездила верхом, упивалась мемуарами Ариадны Тырковой-Вильямс и старалась не смотреть телевизор. Самым интересным местом для меня были библиотеки с их чугунными лестницами, таинственными подвалами и несравненным запахом старых фолиантов.

  Я преподавала в университете и в свободное время писала. Это был долгий и непростой путь - со взлетами, поражениями и реинкарнациями.

  Меня увлекла история конца XIX - первой половины ХХ вв.: эстетика Art Nouveau и Art Deco, борьба идей, социальные потрясения, поиск Нового Человека и попытки разрушить Старый Мир...

  Моя профессия - это нечто среднее между археологией и алхимией. Я извлекаю на свет божий давно забытые материалы и, смешивая бесчисленные ингредиенты, ищу философский камень.

  Наткнувшись на новую тему, я отправляюсь в путешествие - в Китай, Аргентину или Россию - и тщательно изучаю источники, хожу 'по тем самым мостовым', дышу 'тем самым воздухом' - а потом все переношу в книги. Каждый роман - это череда открытий, и каждый раз мне хочется поделиться находками, увлечь страстью - именно поэтому я трачу отпущенное мне время на писательство. В каком-то смысле это поход за тридевять земель за живой водой, преодоление трудностей и счастье в конце пути.

  Я живу в Калифорнии, в пригороде Лос-Анджелеса. Мой муж - человек, способный воплощать мечты: именно он стоит не только за некоторыми из моих героев, но и за самой возможностью их появления. Наш сын ходит в школу, учит английский, русский и испанский языки, путешествует с нами по миру и имеет все задатки к тому, чтобы вырасти весьма интересным человеком. Моя жизнь проходит в белом кресле за письменным столом перед двумя экранами и клавиатурой. Я работаю по восемь-десять часов в день, не всегда присутствую в реальности и выныриваю из своих миров только для того, чтобы глотнуть кислорода и снова уйти в глубину.”

To jest strona internetowa Elviry Baryakiny:

Главная страница. Официальный сайт Эльвиры ...

A teraz, tak poza konkursem, zdradzę Wam, co naprawdę warto przeczytać na temat rewolucji październikowej i jej skutków. I zaręczam, że przy tych książkach nie będziecie ziewać z nudów!

Lista naprawdę ciekawych książek o rewolucji październikowej i jej skutkach:

1.      Alexandra Belinda, „Biała gardenia”

2.      Bujko Mirosław, „Złoty pociąg”

3.      Bułhakow Michał, „Biała gwardia”

4.      Bunin Iwan, „Przeklęte dni”

5.      Dunin-Kozicka Maria, „Burza od wschodu. Wspomnienia z Kijowszczyzny”

6.      Furnivall Kate, „Rosyjska konkubina”

7.      Gołowkina Irina, „Pokonani”

8.      Kossak Zofia, „Pożoga”

9.      Montefiore Simon Sebag, „Saszeńka”

10.  Ossendowski Antoni Ferdynand, „Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów”

11.  Pasternak Borys, „Doktor Żywago”

12.  Sayn-Wittgenstein Katarzyna, „Koniec mojej Rosji”

13.  Szołochow Michał, „Cichy Don”

14.  Teffi, “Memories: From Moscow to the Black Sea”

15.  Tołstoj Aleksy, „Droga przez mękę”

 

Baryakina Elvira, „Burzliwa epoka”, część 1 „Miłość w czasie rewolucji” (Аргентинец), tłum. Rafał Dębski, wyd. Prószyński i Ska, Warszawa 2017